Revolutionaire 1ste Mei te Brussel
Over de hele wereld reageert het verzet van de uitgebuite op de aanvallen van de uitbuiters. Tien jaar na de ‘crisis van 2008’ volgen deze offensieven elkaar op, begeleid door opeenvolgende regeringen, of het nu gaat om sociaal-democraten, of Vlaamse liberalen en nationalisten. Het kapitalisme beweert de “crisis” te overschrijden, terwijl het nooit is gestopt met het dragen ervan.
Elk jaar, legt het kapitalisme hardere ritmes, onzekerdere voorwaarden aan de arbeidsters en de arbeiders, en een ondraaglijkere marginalisering voor degenen die er niet bijhoren. Dat het zo gezegd crisis is of niet, het kapitalisme vraagt ons om meer te werken en om meer flexibel te zijn. Wanneer het stopt om de uitgebuite te terroriseren met de sociale uitsluiting, vervangt het kapitalisme ze door automatische kassa’s zoals bij Carrefour, hij verplicht ze om een zelfstandig statuut aan te nemen zoals bij Deliveroo . Voor degenen die uitgesloten zijn, versterkt het altijd de controles, de marginalisering, de onzekerheid, de verarming, met de medewerking van de vakbondsbureaucratie.
Binnen fort Europa, heeft de islamitische vogelverschrikker de mogelijkheid gemaakt om een permanente noodtoestand, een veralgemeend toezicht, vereenvoudigde rechterlijke of extra-strafrechelijke huiszoekingen (zoals de nieuwe huiszoekingen), of systematische registratie van degenen die zich tegen de opgestelde orde verzetten toe te laten. België heeft in een zeer korte tijd zijn antiterroristische wetgevingen al gebruikt om de belgo-Turkse militant Erdal Gokoglu aan Duitsland uit te leveren, waar hij zal veroordeeld worden omdat hij de fascistische regering van Erdogan heeft bestreden. De Staten maken meer en meer gebruik van registraties, opsluiting en de deportatie van personen zonder papieren, zelfs wanneer ze naar de honger, de foltering, de gevangenis, de oorlog en de dood terug worden gestuurd.
Buiten dit fort blijven de imperialistische machten zich de onderdrukte landen van Maghreb tot in Afrika en het Midden-Oosten op eisen, door Lybïe, Syrië, Irak, Palestina, Yemen te verwoesten. De Koerdische, Arabische volkeren, Syriaken en anderen zijn slachtoffers van de wreedheid van de Turkse Staat, in zijn aanval tegen het Kanton van Afrin en Rojava, een aanval met de zege van de Amerikaanse, Russische, Europese imperialismen, wat het aantoont dat de korte conjuncturele alliantie met de Koerden tegenover Daesh slechts een tactische gebeurtenis was. Het imperialisme maakt allianties met de meest reactionaire krachten, benzine monarchieën of salafistische bewegingen.
De reformisten en de sociaal-democraten zullen zoals ieder jaar „”een feest“ van de eerste Mei organiseren om het feit te verdoezelen dat het niet de moment is om te feesten, maar om te vechten. Wij moeten de eenheid van de revolutionaire krachten opbouwen door de eenheid van de klasse van uitgebuite mensen te versterken, om de uitsluiting van minderheden, de uitwijzing van de personen zonder papieren en de patriarchaat aan te kaarten. Onze klasse verdelen is een prioriteit van de dominerende klasse, en de opeenvolgende regeringen nemen dan ook steeds meer de gehele zijden van de agenda van de fascistische bewegingen. De bewegingen van de rechtstreekse solidariteit met het onderdak bieden van personen zonder papieren en deliberalisering van het woord van de vrouwen die met het sexistische geweld worden geconfronteerd, tonen aan dat de weerstand mogelijk is.
Het is eveneens het uur voor solidariteit, met degenen die strijden, met degenen die gevangenen zitten omdat ze de revolutionaire idealen in de praktijk hebben gezet. Ze zijn met duizenden, levend begraven, degene die elke dag over de kapitalistische wreedheid kunnen meespreken.
Vecht tegen het fascisme, het racisme en het patriarchaat, tegen het kapitalisme en zijn staten!
Solidariteit met de volkeren in strijd, de arbeid(st)ers en de politieke gevangenen. Organiseer een revolutionair kamp!
